عطا شاد
ساہ کندن
ارواہءِ چیھانٹاں سرا زرتگ
کرّاَنت تئی گوش و منی گنگ اِنت زبان
تو چو بدل زرتیں زبانءِ منّتءَ بے باورئے
من چو زمین جنبانی قھریں نیتءَ پیداوراں
تو پہ سگارانی گپتگیں کوٹ و کلاتاں گل ئے
من پہ پتی میراث و ماتیں گلزمینءَ تلوساں
من آدمءِ اوبادگاں
مھرانی ھکیں وارثاں
راستے کہ تئی سوبءَ منءَ مرکی کتگ
شاتءِ کہ تئی زوراکیءَ مرچی پدا زندءِ یلیں بچے جتگ
بچ آجوییءِ
بچ ایمنی
بچ گلزمینءِ دیدگ و زردءِ مراد
بچ دیر مانیں شادہءِ شوھازگءِ مُزدءِ مُراد
بچ زندءِ مھرءِ مُجتی ارمان مستاگءِ عذابءِ آسرءِ
تو پہ سرانی گڈاگءَ زندءِ ھیالانءَ کشے؟
پہ سندگءَ داشت کنے پُلان چہ بُوّ تالانیءَ؟
مرکءَ منی لوٹے تو ارواہءَ بکُش
کوشءَ منی ساڑائے مھرءِ واھگاں پاھو بدۓ
بیگواھیءِ زھرءِ بکن، رژنءَ منیگءَ ایرجیگ
زانتءَ بکن تیرءِ نشان
من پہ مرگ گار نباں
مھراں کہ آوار نبان
داں عاقبت ھست منی گامانی رَند
داں زند بیت روک اِنت منی ھونانی لیک
مرتگاں تو ھم مرئے، تو زندگءِ من زندگاں