لهجه های بلوچی

زبانهای ایرانی دسته ای از زبانهای هند‌واروپایی اند که با هم پیوند نزدیکی دارند و اصل آنها به زبان واحدی یعنی "زبان ایرانی باستان" که با زبان قدیم هندیان آریایی نزدیکی بسیار داشته ، می پیوندند.

زبانهایی ایرانی را معمولاً میتوان بر حسب شباهت یا جدایی صوتی و دستوری و لغوی آنها به دو دسته عمده تقسیم کرد: دسته غربی و دسته شرقی. فارسی، کردی، لری،بلوچی، لهجه های سواحل جنوبی خزرو لهجه های مرکزی و جنوبی ایران همه به دسته غربی تعلق دارند. بلوچی اصولاً از گروه شمالی زبانهای غربی است و بلوچها ظاهراً از شمال به جنوب کوچ کرده اند و بعلت مجاورت با زبانهای شرقی ایرانی و سایر زبانهای هندی ازجمله هندی، سندی و براهویی بعضی لغات و صداهای آنهارا نیز اقتباس کرده است.

قسمت چهارم: کدام لهجه بلوچی اصیلتر است و باید معیار قرار گیرد؟

 

 یاسر کرد

یکی از بحثهای مهم بلوچ شناسان در تدوین و احیای زبان بلوچی ، بعد از الفبا بحث
اصالت لهجه های بلوچی و مرجع قرار گرفتن لهجه ای که کمترین تاثیر را از دیگر زبانها
پذیرفته باشد ؛ است. به عنوان مثال در بحث زبان انگلیسی ، دو لهجه انگلیسی و
آمریکایی معیار و محل استناد می باشند .