ﻫﻴﭻ ﻧﺒﻮﺩﻡ‬

ﻫﻴﭻ ﻧﺒﻮﺩﻡ‬
ﻫﻴﭻ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ‬
‫ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺑﺎﺷﻢ‬
‫ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺑﺪﺍﺭﻡ .‬

‫

ﺑﯽ ﺗﻮ‬
‫ﺑﯽ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭ ﺑﯽ ﻧﺎﻡ‬
ﺩﺭ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎی ﻣﺸﻜﻮﻙ ﻭ ﻣﺮﺩﺩ‬
‫ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻨﺸﺎﻕ ﻫﻮﺍی ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ‬
ﺑﻪ ﺍﺗﻼﻑ ﺧﻮﻳﺶ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﻡ .‬

‫ﺑﯽ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ‬
‫ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﻛﻪ ﻣﺎﻩ ﺑﻪ ﮔﻮﺩﺍﻟﺶ ﻓﺮﻭ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ‬
ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﻫﺎﻳﯽ ﻛﻪ ﻭﺍژه "ﮔﻢ ﺷﻮ "ﺭﺍ ﻏﺮ ﻣﯽ ﺯﺩﻧﺪ‬
ﻣﯽ ﺯﻳﺴﺘﻪ ﺍﻡ .‬

‫ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﮔﻨﮓ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ‬
ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭ ﻣﺘﺮﻭﻙ‬
‫ﻭ ﭘﻮﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﻓﺎﺳﺪ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ‬
‫ﺁﻧﻬﺎ، ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺩﻳﮕﺮی ﺑﻮﺩﻧﺪ‬
ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ "ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ."‬

‫ﺗﺎ ﺗﻮ ﺁﻣﺪی‬
‫ﺑﺎ ﻓﻘﺮﺕ‬
‫ﻭ ﺯﻳﺒﺎﻳﯽ ﺍﺕ‬
‫ﻭ ﺑﺎ ﻫﺪﺍﻳﺎﻳﯽ‬
‫ﻛﻪ ﺧﺰﺍﻧﻢ ﺭﺍ ﻛﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﻛﺮﺩ .‬


پابلو نرودا

چه کجا بیاراں

چه کجا بیاراں

وَش دلــیــں بـاریــگــے چه کــجـا بیاراں
درد ءِ هـــــارانــی چــو تــهـــا واراں
بـَژن گوشے هوننت داد منا چه دوست
کـُـنّــتــاں زنــد ءِ مــن چُـــش انت گاراں

جی منی تــهــتــال و تــرانــگاں بیل ءِ

انــــگـــریــں دَؤر ءِ سُــهــتــگـیـــں داراں
پـُل پـــمـــن ٹاکـــور ، هــم شـَــگام و زا
برات و هم دوست ءِ جـی دلی یاراں
چه وتــیـــگاں دور ، درآمـــــداں چـه وت
شــمـــوشــتــگیں بیل ءِ هم من اوپاراں
زهر ءَ بیت سـاه هـــم ، نا اُمـیـتـیـں دل
بیا مــنــی دیـــوان بــیـــلـی تـــرا ماراں
ما وسانی دَهل سَد بـــهـــاراں کِـشـت
بــے بَریں رون ءِ هـــوڈیں کِـشـتـکاراں !
زند منا دوست ئـے ، لـَنـگڑیں گوں رنگ
ساز به بیت بے ساز، دور چه چمداراں
بَدتــگــیــں هاک ءِ مَٹ به بو تو « تهل »
هَــمــســرک آپ بیت ، بَـنـت پُل ساراں


کریم بلوچ _ تهل