روچے که من تو یارتیں

 

نمیراں استاد اشرف سربازی

روچے که من تو یارتیں

یک دومیء گموارتیں

مهرء زرء گم گــارتیں

دل پہ دلء بے سارتیں

هر چے که تو واهارتیں

بے مهتلی من بیارتیں

نوں آ دماناں تو شموش

آ پیشی تراناں تو شموش

عهد و کراراں تو شموش

پلیــں نیاداں تو شمـوش

وهدی که دل پلگارتیــں

روچے که من تو یارتیں

یل دات عالم من تمــام

هم دین و هم دنیا و نـام

بوتاں تئی دُرگوشیں گلام

تهنا ستا انت تئی مدام

نئی گرستے من مارتیں

روچے که من تو یارتیں

سر شت منی بیگواه بوت

بازیناں زار و واه بــوت

نئی که ترا پرواه بـــوت

شکر انت تئی جند دراه بوت

دائم وت ات گیمارتیــں

روچے که من تو یارتیں

نوں که پرنگء نشتگاں

هر چیزےء سر گوستگاں

لجّء دسگ من سستگاں

البت که تو پِر بستگــاں

موجیں دل ات پلگارتیں

روچے که من تو یارتیں

نوں بے منیگی شرتـری

هر کاریء تو کهــترے

زندء گـــراں زانـو گرے

پیش چہ اشی که هوژّ گرے

آ دوشی ات هم مارتیـں

روچے که من تو یارتیں