جریان روشنفکری در هر کجای دنیا همیشه در اقلیت بوده و هست و طبیعی است که توده مردم در اکثریت مطلق به سر می برند اما آنچه که این جریان را با هم طیفان بلوچ خویش متمایز می سازد عملگرا نبودن جریان روشنفکری بلوچ و گسست های اجتماعی میان آنهاست.
همین عملگرا نبودن آنها و یا به تعبیری ادبی تر ظاهر شنبه گونه «حرف» و جمعه های «عمل» این قشر باعث شده میان«حرف« و« عمل»این قشر باعث شده میان«حرف« و« عمل» شکاف عمیقی ایجاد شود و هیچگاه حرف ها رنگ عمل به خود نگیرد و طرح های پیشنهادی نیز مجال اجرا نیابند.