گزارشی ازسوژه نخ نمای کیفیت نان
پوکته حبرانی جاگ .در گذشته هر وقت مردم از کیفیت نامناسب نان به شاطر گلایه می کردند
بحث «ارزان بودن» نان پیش می آمد و آن مثال معروف که هر چقدر پول بدهی همان میزان
آش خواهی گرفت...ولی امروز حدود ۱۱ ماه است که شهروندان نان را طبق آن چه مسئولان
می گویند با «قیمت واقعی» می خرند، اما هنوز که هنوز است مردم ومسئولان از کیفیت
نان گلایه دارند.در واقع افزایش ۳۰۰ تا ۴۰۰ درصدی قیمت نان نیز نتوانسته است چالش
کهنه کیفیت نامناسب نان را به کلی برطرف کند.
گزارش میدانی پوکته حبر نشان می دهد شهروندان از کیفیت نان به شدت اظهار گلایه می کنند و معتقدند به هیچ وجه کیفیت نان متناسب با قیمت آن نیست.از سوی دیگر نانواها نیز توپ را در زمین «هزینه های جانبی» می اندازند و مدعی هستند کارشان را به خوبی انجام می دهند ولی با افزایش قیمت نان باز هم چیزی دست آن ها را نمی گیرد و هرچه از مردم می گیرند بابت خرید آرد و پول برق و گازوییل و اجاره خرج می کنند!در مقابل مسئولان نیز ادعا می کنند با واقعی شدن قیمت ها، حذف سهمیه بندی، آزاد گذاشتن کارخانه های آردسازی در انتخاب گندم و مختار بودن نانواها در انتخاب آرد، همه کارها را انجام داده اند تا نان باکیفیت مطلوب به دست مصرف کننده برسد و این مهم در درجه اول متوجه هنر نانواست که بتواند با تمسک به آموزه ها و مهارت خود و رعایت خواب مناسب خمیر و زمان پخت مناسب نان قابل خوردن و باکیفیت مطلوب ارائه دهد.در شرایطی که همه مدعی هستند کارشان را به نحو احسن انجام داده اند و از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کنند این سوال همچنان بی پاسخ می ماند که گره کور کلاف سردرگم بهبود کیفیت نان به دست چه کسی باز خواهد شد؟!