چـــــو بــگـش قـاصـد آ سُـبــک گام ءَ

مراد ساحر :

چـــــو بــگـش قـاصـد آ سُـبــک گام ءَ
مــــا را تـــو دور دات رنج و چیلام ءَ
چه هـمـا روچ کـه تو چدا پُشت کت
دل پــــرامـــوش انت واب و آرام ءَ
کـــُـمـبــے ات سارتیں رُو تئی په من
کئے نیں پروشیت انت زرد ءِ هوشام ءَ
اِے بـــدیں تـُـهـمـت بــے وفــایــی ءِ
شــات نه بـیـت ما را په تئی نام ءَ
هـردیں که کئیت انت تئی گلیں ترانگ
چــو هـتـّـم ءَ کــنـت زرد ءِ هـــزّام ءَ
گــشـتـگ ات تـــو که انشپی کایاں !
راه چــار اِت مــا داں کـه گـــوربام ءَ
وت مـنــا آجو دوست کنت « ساحر »
چـه جــتــایــی ءِ ریـــدگـیـں دام ءَ


*************

سِـسـتـگ ئے چه پـُلـّیں بـیلاں ، بس نه انت ؟

مراد ساحر :
سِـسـتـگ ئے چه پـُلـّیں بـیلاں ، بس نه انت ؟
نِـشتگ ئے چو هُشک و حیراں ، بس نه انت ؟
چــه وتـیــگاں یـک گـــور ءَ گــســتــــائــی ءَ
چــو تــــرا کــرتــگ پـریشاں ، بس نه انت ؟
جُــلـگـهـیـں بــازار و تــئــی مــیــتـگ گلیں !
دُرسـت بیـان انت پـَهـک ویراں ، بس نه انت ؟
چــه رَدیں کـِـرداں تـئـی ، گــونگیں شـهـید !
تـلـوس انت مـاں تـَنکیں کبراں ، بس نه انت ؟
آجـــویــی ءِ هــجــگــیــن ارمان مـــاں دل ءَ
چست کنت که سوز و سوزماں ، بس نه انت ؟
« ســاحــر » تو اے زنــد ءِ گـلــبــانگ ءِ تـها
بـَـزّگـــی گــوازین ئے روچـــاں ، بس نه انت ؟