پهره..وبلاگ فرهنگی هنری وادبی بلوچستان

,, روزنامه پهره,, پهره روتاک,,

پهره..وبلاگ فرهنگی هنری وادبی بلوچستان

,, روزنامه پهره,, پهره روتاک,,

حیات دوباره گونه نادر گربه شنی در زیستگاههای ایرانشهر ثابت شد

 

حیات دوباره گونه نادر گربه شنی در زیستگاههای ایرانشهر ثابت شد

زاهدان- رییس اداره محیط زیست ایرانشهر گفت: پیش از این گمان می رفت، گونه نادر 'گربه شنی' در زیستگاههای جنوب شرق کشور از بین رفته باشد اما مشاهده سه قلاده از این حیوان در دیماه امسال در سه نقطه مختلف جغرافیایی دشت سمسور از توابع ایرانشهر توسط کارشناسان حفاظت محیط زیست، حیات آن را در منطقه ثابت کرد.

'محمد انور هاشمزهی' روز یکشنبه در این باره اظهار داشت: در همین راستا ماموران محیط زیست ایرانشهر پس از تصویربرداری از این حیوان در فروردین ماه 89، برای دومین بار موفق به فیلمبرداری از یک قلاده گربه شنی شدند که پس از انجام بیومتری از آن در دل طبیعت رها شد.

وی درباره نتایج بیومتری این حیوان گفت: گربه شنی، گربه سان کوچکی است که در زبان بلوچی به آن 'گیابان گربک' می گویند و در مناطق شنزار بیابانی آفریقایی شمالی، عربستان، آسیای مرکزی، ایران و پاکستان زندگی می کند.

رییس اداره حفاظت محیط زیست ایرانشهر افزود: زیرگونه ای که در ایران زیست می کند کمی از گربه های خانگی بزرگتر است و سری پهن، گوش بزرگ و دست و پای کوتاه، در کف پنجه ها موهای بلند قهوه ای یا سیاه دارد که پینه ها را می پوشاند و آنها را از گرمای شدید کویر حفظ می کند.

وی اظهار داشت: رنگ موهای پشت این گربه زرد همراه با نوارها و خالهای نسبتا تیره و رنگ زیر بدنش سفید است و همچنین طول سر و تنه اش به طور میانگین 50 سانتی متر و دم 28 سانتی متر، ارتفاع بدن آن در ناحیه شانه 24 تا 30 سانتی متر و میانگین وزنش 7/2 کیلوگرم است.

هاشمزهی گفت: فصل تولید مثل این حیوان در زمستان است و بیشتر مناطق استیپی و یبابانی را برای زیست انتخاب می کند و در استانهای کرمان، سمنان، فارس، اصفهان و خراسان رضوی سکونت دارد و پراکنش جهانی آن نیز در شمال آفریقا، عربستان و ترکمنستان است.

وی افزود: این نوع حیوان شبگرد است و پس از غروب به شکار جوندگان، مارمولکها، پرنده ها و حشرات می رود و نیز دشمن طبیعی این جانور انسان، پرندگان شکاری، گرگ ها و مارها هستند.

به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان، مشکلی که حیات این گربه کمیاب را تهدید می کند، وجود تله های مخصوص شکار هوبره، بوته منی، قطع درختچه های بیابانی، تخریب مراتع و چرای بیش از حد دامهاست.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد