گورناک

گورناک

( پٹے ارس گورناک ءِ لپاشتگیں کَلگ ءِ نام ءَ )
سالاں جَکِت ئے ماں گوات و لوڑ
سالاں کوه بُناں تو داشتگ اَت
نهال جَتَگ
سالاں گئوش و « گونو»انی شاهدی تئے
گوریچ ساه سوچیں سَد شُتَگ چه تئی گوئرا
آهاڑ ؛ هزار لوار

خانه نویی پدر

سروده شاعر بلوچ نسرین بهجتی

دلم گرفته بود ... شماره گرفتم نام بی بی شاه پری... شاه پریان

مادرم را ... با کد خانه پدری و باغچه ای که طعم دستهای مادرم را میداد

باید از مادر می پرسیدم که برای مراسم سالمرگ پدر میکادو ببرم یا فقط

گوش ماهی ؟ و برای همسایه محبوبش خانم سلمانزاده شیرینی بیاورم

یا کیک دستپخت خودم را ... تا دوباره پای تلفن لوسم کند .......