اینجا هم حکایتی هست؛ دریغا از آمدنتان!

چهارشنبه سی ام آذر 1390

استــــون - سیستان و بلوچستان ۲۱ دسامبر ۲۰۱۱ Estoun.Net

بقلم؛ ابراهیم حسین بر

سد کهیر در کنارک، ماشکید سفلی و میرعبدال جالق در سراوان و گوهرکوه در خاش، از جمله منابع آبی بلوچستان هستند که در صورت اجرای این پروژه ها و بهره برداری کامل از آنها، می توانند بخش بزرگی از ساکنین و اراضی این مناطق را از آب شرب کافی و سالم برخوردار نمایند. چندین سال است کلنگ شان زده شده، اما گویا مسئولان یادشان رفته که این مردم منتظر آمدنشان هستند تا پرده از روی وعده و وعیدهای خاک خوردۀ سالیان پیش بردارند و مراسم افتتاح طرح ها و پروژه ها را برپا کنند.

اما نه مثل اینکه مسئولین چندان هم بی فکر نیستند و دغدغه ای برای این استان هم دارند، اوضاع در شمال استان بقدر جنوبش مایوس کننده بنظر نمی آید. در طول سال خبرهای بسیار مهیجی از سیستان به گوش می رسد. از حرفهای بر زمین مانده و وعده های منقضی شده در بلوچستان که بگذریم، مهندس محمدرضا عطار زاده معاون وزیر نیرو، روز جمعه یازدهم آذر به اتفاق فرمانداران، نمایندگان و مدیران بخش آب استان سیستان و بلوچستان، برای چندمین بار از مراحل پیشرفت عملیات اجرایی پروژۀ چاه نیمه چهارم بازدید کرد.

معاون وزیر نیرو از پیشرفت طرح ابراز خرسندی کرد و بر ضرورت تسریع در اجرای پروژه تاکید دارد. البته جای گله نیست، تماشای قطار پیشرفت و توسعۀ یک منطقه البته که لایق و شایسته دیدن است. دیگر نمی شود از جنابان وزرا و معاونانشان و نمایندگان مجلس خرده گرفت که چرا سفرتان را نیمه گذاشتید و به بلوچستان هم سری نزدید! دعوت به بازدید از کدام طرح صنعتی؟ کدام سد در حال تکمیل؟ کدام پروژۀ در حال پیشرفت؟ کدام کارخانۀ در حال بهره برداری؟ کدام شهرک صنعتی نمونه و پربازده؟

بازدید از روستاهایی که تا به امروز هم از آب آشامیدنی سالم محروم اند، بیماری هایی که در اثر مصرف آب آلوده، شیوع و گسترش یافته و نگاه به زنانی که هنوز هم مشقت حمل گالن های آب را به دوش می کشند، بدون شک برای هر شخص از جمله جناب وزیر نیرو و معاونانش آزار دهنده است.

طرح هایی که سالها از وعده افتتاح و رونقشان می گذرد اما هنوز چهاردیواریشان به اتمام نرسیده، سدهایی که قرار بود ساخته شوند، قنات هایی که قرار بود نوسازی و لایه روبی شوند، آبگیرهایی که قرار بود ساخته شوند تا خسارات سیل را کاهش دهند، آب سالم و قابل شرب که قرار بود همه جمعیت شهر و روستا از آن بنوشند، ازین دست قول و قرارها طوماری بزرگ است که آنسویش ناپیداست. اینها همه هست، اما گویا آن روی سکه نقشی دیگر حک شده، مدیرعامل شرکت توسعه منابع آب و خاک سیستان در خصوص روند اجرایی طرح چاه نیمه چهارم گفته است؛ در صورت تخصیص بموقع اعتبارات، این طرح شش ماه زودتر به بهره برداری می رسد.

یادمان هست بیش از هفت سال بود که در جای جای بلوچستان مردم برای طلب باران نماز باران می خواندند. خدا آن را استجابت نمود و آسمان هر سال از باریدن بر این خشکی دریغ نورزید و سیرابش نمود. چندسال پیش سد ماشکید سراوان نتوانست حجم سنگین بارش باران و سیل را تحمل کند، شکست و 9 نفر را به کام مرگ کشاند. یادمان هست سال پیش سدخاکی سراوان باز با همان علت تخریب شد. حال مسئولان چرا خود را به خواب زده و این فرصت ها را به ارزان از دست می دهند؟ چرا این حجم عظیم آب که در جایی بلای جان مردم شده و جایی دیگر بشدت به طراوت آن نیاز است را با شیوه ای صحیح و مهندسی شده مدیریت نمی کنند؟

سالهاست مردم چابهار از نبود تصفیه خانه و آب سالم و در دسترس به مشقت افتاده اند، عملیات آبرسانی به شهرستان چابهار و کنارک هم انگار شده است پروژه ساخت کشتی حضرت نوح! تازه امسال مسئولان تکانی به خود داده و گفته اند حداقل سه سال دیگر زمان نیاز دارد، با این حال می گویند اگر همه چیز درست باشد و بودجه درست و دقیق در جای خودش خرج شود و در بهترین حالت، فقط 60 درصد از جمعیت مورد نظر از آب آشامیدنی سالم و بهداشتی بهره مند خواهند شد!

همین مسئولان طرح های آب و خاک سیستان را بدقت زیرنظر دارند تا مبادا تعللی در روند کار پیش نیاید و طرح ها بموقع و حتی چندین ماه زودتر به سرانجام برساند. موضوع توجه دولت به توسعه و رونق منطقۀ سیستان مایۀ نگرانی هیچکس نبوده است، سیستان بخشی از استان سیستان و بلوچستان است، و سوال اینجاست که مسئولان محترم چرا همان نگاه توسعه محور را از بلوچستان دریغ می ورزند؟